
منظور خردمند من آن ماه که او را
با حسن ادب شیوة صاحبنظری بود
از چنـگ منش اختر بد مهر بدر برد
آری چه کـنم دولت دور قـــمری بود
نیم روز جمعه دهم اردیبهشت قلبی ایستاد که در ادبیات می تپید و بلافاصله در پی آن قلب بزرگ، مغزی که از زبانشناسی نظم و قاعده می گرفت فرو ریخت.
عصر جمعه پیش با دوستان رفتیم به عیادت استاد در بیمارستان آراد. جمعیت زیادی از دوستان و شاگردان آمده بودند. با این که روی تخت، تکیده بود و مرگ را در چهره اش می شد دید، شوخی می کرد و می خندید و سرفه امانش نمی داد. برایش سبد گلی برده بودیم تشکر کرد. یکی از حاضران گفت روزی در شمال من گلی چیدم برای تقدیم به استاد گفتند:"نچنین! دلم خراشیده میشه". آن دل نازکِ بزرگ را دوشنبه بر تپه های سبز و بلند کلاردشت، در میان ابرهای بهاری به خاک خواهند سپرد.
از پانزده سال پیش هرگاه خواسته ام این خاطره را قلمی کنم نتوانسته ام. گویا مقدر بوده که در اشک بنویسم .
پایان نامه دکتری ام که برای دفاع آماده شد، بخشنامه آمد که باید یک نفر استاد مدعو غیر از اعضای گروه هم در جلسه حضور یابد ( همان که امروز استاد داور خارجی گویند). استاد مشاور، پیشنهاد کرد دکتر حق شناس را دعوت کنند و مدیر گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران به اکراه پذیرفت. صبح روز دفاع که استاد راهنما (دکتر زرین کوب) موضوع الزام حضور استاد مدعو را شنید بر افروخته شد و قصد لغو جلسه را داشت. می فرمود که این بدعت است آقا! مگر استاد راهنما و مشاور و گروه محل اعتماد نیستند که از بیرون به داوری بنشینند؟ دیگر این که این جناب، زبانشناس هستند و ایشان را در ادبیات، خاصه شعر عصر صفویه وقوفی نیست.
حق شناس در تمام این مدت آرام و خونسرد نشسته بود و خنده از لبانش جمع نمی شد. باری جلسه برگزار شد و آنگاه که حاضران دقت نظرهای حقشناس در پایان نامه و نکته سنجیهایش را در باب دیدگاههای نقدادبی و بویژه آراء زبانشناسی بلگرامی و خان آرزو شنیدند و سبک ادیبانة سخنش را نیوشیدند؛ لب به تحسین گشودند و دکتر زرینکوب از علیمحمد حق شناس، سپاسگزاری ویژه ای کرد.
جالب تر از همه این بود که آن بزرگوار مرد از معدود اعضای هیأت داوران بود که تمام نوشتة دانشجو را با دقت مو به مو خوانده و سنجیده بود.
شرح سنگینی هجران تو انشا کردم
سطر در صفحه فــــرو رفـ
ـت چو زنجـــــیر در آب
اخبارمرتبط :
+ نوشته شده در جمعه ۱۰ اردیبهشت ۱۳۸۹ ساعت 19:20 توسط محمود فتوحی رودمعجنی
|